چقدر زجر می کشم وقتی پستی که کلی روش فکر کردم می پره اون هم وقتی پست بلندی بود.
امتحان های پایان ترم هم شروع شده و از اونجایی که حوصله همه کار دارم جز درس خوندن دارم تمام فیلم های ۲۰۰۶ رو می خرم و نگاه می کنم . توی این فیلم ها فعلا بابل برام جالب بود و کازینو رویال هم سرگرم کننده ترینشون بود .
توی یه عمل انتحاری وقتی که ۱ روز برای امتحان ریاضی وقت داشتیم و در حالی که هیچی نخونده بودم ساعت ۵ رفتم جشواره طنز طهران و در حالی که اکبر عبدی در سخنرانیش که به طور زنده از رادیو و احتمالا شبکه ۵ پخش می شد چند بار از واژه « گُه » استفاده کرد از تالار وزارت کشور بیرون اومدم و رفتم تولد دوستم و تا پاسی از شب حال کردیم . فرداش که سر امتحان با یک کلم بروکلی هیچ فرقی نمی کردم اوایل امتحان موبایلم شروع به لرزیدن کرد منم در حالی که به مراقب می گفتم اسمم ننوشتم توی پاسخنامه قربونت خودت بنویس و چند تا سوالشم جواب بده اومدم بیرون و به موبایلم جواب دادم . تو رو خدا نگید اشتباه کردم مغزم هیچ راه دیگه ای جلوی پای نذاشته بود . البته استاده هم خیلی گله هیچکی رو نمیندازه
سه روزه که دارم می رم جشواره پژوهش که دانشگامون گذاشته . همش جلوی غرفه داروسازی با غرفه بغلی هامون که دندون هستن کل کل می کنم که باید از توی دهن مردم پول بیرون بکشن . شما بگید چرا توی غرفه دندون پزشکی شکلات و آبنبات می دن ؟! کار کم شده ؟؟
هر نصف شب هم توی سالن خوابگاه داریم فوتبال بازی می کنیم .
عجب زندگی رویایی دارم من .