خوب همیشه خوب بوده و بد همیشه بد ؟
مفاهیمی چون راستگویی ٬ ایثار و نیکوکاری همیشه خوب بوده اند ؟
دروغ ٬ دزدی و ... همیشه رفتار های ناشایست محسوب می شوند ؟
و در کل اخلاق نسبی است یا مطلق ؟
نظر ها و اختلاف نظر های فراوانی در جواب به این سوالات بین صاحب نظران وجود دارد . از آنجایی که معتقدم فلسفه مال هیچ کس نیست جز همه ٬ نظریه جیبی ! خود را مطرح می کنم و اصلا انتظار ندارم مورد قبول کسی باشد چون باز هم معتقدم هر شخصی فلسفه شخصی خود را دارد و هیچ دو فلسفه شخصی کاملا یکسان نیست .
به نظر من اخلاق مطلقی است نسبی . مطلق از آن جهت که خوب همیشه خوب بوده و بد همیشه بد و نسبی از آن جهت که رفتاری که ما خوب می نامیم ممکن است جایی نتیجه بد دهد ( از قضا سرکنگبین صفرا فزود / روغن بادام خشکی می نمود ) و برعکس . برای مثال ما راستگویی را همیشه و در هر موقعیتی خوب می دانیم ولی اگر راست گفتن ما به قیمت جان بی گناهی تمام شود باز هم راست گویی در آن موقعیت خوب بود ؟ ما دزدی را همیشه بد می دانیم پس چرا رابین هود را اسطوری می دانیم ؟ دزدی از اشخاصی که خود دزد هستند و دادن اموال به مردم غارت شده ناشایست است ؟ . من معتقدم برای دریافتن خوب و بد دنبال هیچ مرجعی نباید گشت جز خود آدمی . مرجعی که اگر واقعا راهنمایی اش را آن طور که خود می خواهیم تغییر ندهیم در هر موقعیت جواب خواهد داد و به جای هزاران قانون پیچیده ٬ یک قانون ساده جایگزین خواهد شد . « با دیگری رفتاری را نکن که حاضر نیستی آن رفتار را از او بینی » . این قانون رفتاری مطلق را بوجود می آورد که مشتقات آن اگر از این اصل برگردد نسبی می شود . این مرجع اخلاق هیچ استثنایی ندارد . این همان فطرت است . البته من مخالف با تفسیر قوانین متعدد نیستم ٬ چون رجوع به فطرت خیلی راحت مورد سو ء استفاده قرار می گیرد و وجود فقط این قانون نگاهی ایده آل گرا و آرمان شهری است .
پاورقی : برای آشنایی بیشتر با نظریه های اخلاق این پست وبلاگ آب و آیینه را مطالعه کنید
از نظر من اخلاق تک بعدی نیست که ماهم تک بعدی بهش نگاه کنیم...یعنی هم یه بعد مطلق داره که حقیقت اخلاق رو در بر میگیره و هم یه بعد نسبی داره که واقعیتها رو شامل میشه... اینکه راستگویی خوب است ... میشود حقیقت ماحرا و آنجا که مجبوریم با توجه به شرایط راست نگوییم میشود واقعیت آن... که نسبی بودن را نشان میدهد....
دقیقا
نوشتتو دیشب خوندم اما نمی دونم چرا نمی تونم جمع و جورش کنم..حالا اینکه یه ماه اینجا هست ما بازم می خونیمش:دیی
می گم من خودم از غول وحشت دارم...و ممکن ترس آدم مانع رسیدن به موفقیت بشه..پس بهتره غول نباشه یه چی دیگه که الان به ذهنم نمی رسه باشه ..
یه سوال: هدفت از این بحث اخلاق چیه؟
پس ۱ ماه وقت داری نظر بدی
فکر کردم منظورت از غول٬ نشون دادن سختی رسیدن به موفقیت بوده نه ترس از راه ... ترس از موفق نشدن مفیده تا وقتی که صدمه ای به طی طریق ما نزنه . شاید تو بیشتر به موفق نشدن فکر می کنی تا موفق شدن و همین می ترسونتت . به نظر من فقط برای تعیین هدف در اول کار باید به هدف فکر کرد و وقتی هدفت مشخص شد باید به راه های موفقیت فکر کنی نه موفقیت . شاید این طوری ترست کمتر بشه
اولین هدفم بهانه ای برای فکر کردن خودم بود
دومین هدفم شنیدن نظر دیگران بود
سومین هم ویرایش نظر خودم بود
چهارمین هدف هم داشتن جوابی برای این سوال احتمالی بود
پنجمین هدفم نوشتن جواببیه برای متنی که استاد شیمی ام نوشته بود و بعد از ویرایش نهایی این پست حتما بهش می دم تا بخونتش
وجدان؟ ...یادم میاد دو سال پیش یه همچین چیزی یه جایی خوندم.خلاصش اینکه طرف وجدان و دین و دنیا رو در تقابل قرارداده بود...ولی میگن اسلام دین مطلقیه بعد میپرسیم دروغ مصلحتی چیه؟میگه ما تو اسلام یه همچین چیزی نداریم.من میگم خود این رهبران دینی توش موندن؛ نمیدونن!!همین پارسال بود اون جنجالی که سر اتانازی اون خانوم امریکایی.چرا؟چون حقوق بشریا میگفتن اون یه انسانه و...بعضیا میگفتن اون یه جنازست...در هر صورت من میگم تو شرایطش باید دید که چه باید کرد؟ مذهب؟ وجدان؟ عقل؟
سلام عزیز ..متن زیبایی بود ..شاد باشی ..خوشحال می شم به منم سر بزنی....منتظرتم
من یه نظر خوب دارم و اون اینه که بهتره برم به کارم برسم این حرفا به من نیومده
احیانا شما کجا تشریف داری؟؟؟ انگاری جدی جدی باید بگیم دکتر جان بیا آپ کن!! خجالت هم خوب چیزیه
بد عادت شدی امیر انگار تا نیام دعوات نکنم نمیای سر خونه و زندگی ات دهههههههههههههه
با نرگس موافقم!!!
خجالت ...........
نخیر...این پسره از دست رفت...پرفسور شدی بابا بیا...
چیزی شده امیر؟؟؟کجایی خوب؟؟؟مردم از نگرانی پسر